dit is de website van Asha ten Broeke

/ ashatenbroeke@gmail.com / over asha ten broeke / zoeken

“Vrouwen komen ook van Mars”, kopte vakblad Nature gisteren vrolijk. Of althans, dat geldt voor vrouwtjesmuizen. Zij blijken namelijk een heuse muizenvent in zich te herbergen. Na een kleine ingreep bestijgt ze zelfs lustig andere vrouwtjes.

De onderzoekers zijn verrast hoe gemakkelijk het was om de muis wat betreft gedrag van sekse te laten wisselen. Het laat zien dat gender (zeg maar: de sociale aspecten van het zijn van man of vrouw) niet onveranderlijk vastligt in de hersenen. Tot nu toe dachten onderzoekers dat gender door geslachtshormonen al tijdens de allervroegste ontwikkeling – zelfs in de baarmoeder al – werd vastgelegd. Het is niet zo dat hormonen nu helemaal geen rol meer spelen, maar dit onderzoek is wel een aanwijzing dat mannelijk en vrouwelijk gedrag misschien niet zo aangeboren is als men aannam.

Bron: Trouw, 6 augustus 2007

© Asha ten Broeke. Alle rechten voorbehouden.

Vrouwen houden van praten, maar van mannen hoeft dat niet zo nodig. Een cliche waar je elk populair psychologisch boek over man-vrouw verschillen weer over struikelt. In haar boek The Female Brain gaat neuropsychiater Louann Brizendine zelfs zover dat ze stelt dat vrouwen maar liefst drie keer zoveel praten als mannen. Mannen zouden aan 7000 woorden per dag genoeg hebben, waar vrouwen er 20.000 nodig hebben.

Ze hebben ongelijk, blijkt uit het eerste grondig uitgevoerde onderzoek naar taalgebruik onder mannen en vrouwen. Het verschil is minimaal: vrouwen gebruiken per dag gemiddeld 16.215 woorden, mannen hebben er 15.669 nodig. Babbelaars en zwijgers vind je ook bij beide seksen. Bovendien hebben vrouwen ook geen grotere woordenschat en vonden de onderzoekers bij mannen geen andere woordkeuze. De zwijgzame jager en de sociaal kwekkende verzamelaarster blijken dus vooralsnog voortgekomen uit de fantasie van John Gray en Allan en Barbara Pease.

Lees meer op Kennislink.nl. Afbeelding van Svilen Milev.

© Asha ten Broeke. Alle rechten voorbehouden.

Mannen hebben langer liefdesverdriet dan vrouwen, blijkt uit onderzoek van Roel van Duijn (ooit leider van de Kabouterpartij en nu liefdesverdrietconsulent). Dat komt omdat ze langer valse hoop blijven koesteren dat het wel weer goed komt met hun lief. Zouden ze dat niet doen, dan zou hun eergevoel danig gekrenkt raken. Van Duijn zegt hierover in dagblad Sp!ts: “Voor menig man betekent het verlies van vrouw, vooral als ze mooi is, een sociale vernedering.”

Van verdriet om het verlies van een ware liefde is bij mannen dus geen sprake: gezichtsverlies, daar draait het om. Mannen denken overigens sowieso veel minder vaak dan vrouwen dat ze de ware hebben gevonden. Want “een man blijft een jager die toch zijn zaad wil verspreiden,” aldus Van Duijn. Waarom hij na een verbroken relatie dan niet gewoon zijn schouders ophaalt en de volgende vrouw bespringt, blijft vooralsnog een raadsel.

Bron: Sp!ts, 21 juni 2007

© Asha ten Broeke. Alle rechten voorbehouden.